HIFU treatment: Το ρολόι γύρισε πίσω για την Kimberly

Για την Kimberly Spletter, οι βόλτες με το ποδήλατο ήταν πάντα μια πηγή χαλάρωσης, μέχρι που διαγνώστηκε με τη νόσο του Πάρκινσον. Δεν μπορούσε πλέον με ασφάλεια να ισορροπήσει πάνω του και αντί γι'αυτό έπρεπε να στραφεί σε ένα σταθμευμένο ποδήλατο. Οι ανεξέλεγκτες κινήσεις που σχετίζονται με την ασθένεια φέρνουν σε κίνδυνο ακόμη και την ικανότητά της να περπατήσει.

Τα συμπτώματα άρχισαν πριν από έξι χρόνια, στην ηλικία των 44, ως ήπια δυστονία στο αριστερό της πόδι. Τα δάχτυλα των ποδιών της άρχισαν να κάμπτονται προς τα κάτω, και σύντομα τα δάχτυλά στο αριστερό της χέρι άρχισαν να μουδιάζουν. Η Kimberly είχε διαγνωστεί με τη νόσο του Πάρκινσον και άρχισε να παίρνει Levodopa για διαχείριση των συμπτωμάτων της. Δυστυχώς, η φαρμακευτική αγωγή συχνά παράγει τις δικές της εξουθενωτικές παρενέργειες και μετά από μόλις έξι μήνες η Kimberly άρχισε να παρατηρείται δυσκινησία ή ακούσιες κινήσεις και τρέμουλο. Μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια η δυσκινησία της έγινε ακραία. "Ήμουν σε ένα γάμο πρόσφατα, και εγώ δεν μπορούσα να χορέψω με τον μπαμπά μου. Ήταν λυπηρό.», θυμάται.

Ευτυχώς, η Kimberly παραπέμφθηκε στο νευρολόγο, τον Δρ Paul Fishman στο Πανεπιστήμιο του Maryland, ο οποίος πρότεινε να εξετάσει μια νέα μελέτη που χρησιμοποιεί εστιασμένο υπέρηχο. Η διαδικασία θα είναι μη επεμβατική και θα μπορούσε να προσφέρει ανακούφιση από τα συμπτώματα, τα οποία θα άλλαζαν τη ζωή της Kimberly. Αλλά η θεραπεία ήταν πειραματική. Η Kimberly θα ήταν μία από τους πρώτους ασθενείς στις ΗΠΑ που θα την δοκίμαζαν.

«Έκανα την έρευνά μου, γιατί ήθελα να είμαι ενημερωμένη όσο το δυνατόν καλύτερα… Πάνω απ 'όλα, η οικογένεια μου και οι φίλοι μου με στήριξαν πλήρως, έτσι ήξερα ότι είχα πάρει τη σωστή απόφαση.», λέει η Kimbery.

Κατά τη διαδικασία η Kimberly ήταν ξύπνια, είχε μόνο μια αίσθηση θερμότητας, λίγη ναυτία και πίεση από το πλαίσιο που είχε τοποθετηθεί στο κεφάλι της. Αλλά τα θετικά αποτελέσματα ήταν άμεσα. Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας με εστιασμένο υπέρηχο υψηλής έντασης, η οποία κράτησε τέσσερεις ώρες, η Kimberly ήταν σε θέση να περπατήσει μόνη της μέχρι το δωμάτιο.

Μέρες μετά τη θεραπεία, η Kimberly είναι ενθουσιασμένη. «Είχα ήπιο πονοκέφαλο, αλλά έτρεξα, περπάτησα και έκανα ποδηλασία. Το ρολόι γύρισε πίσω για μένα.»

Αν και κατανοεί πολύ καλά ότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος που συνδέεται με τις ιατρικές καινοτομίες, η Kimberly ενθαρρύνει και άλλους ανθρώπους να βοηθήσουν την έρευνα να πάει μπροστά. «Είναι η ελπίδα μου ότι οι άνθρωποι θα συμμετάσχουν σε κλινικές δοκιμές. Νομίζω ότι ο μόνος τρόπος να βρούμε μια θεραπεία είναι με τη δοκιμή νέων ιδεών »…